Złorzeczenie po polsku
Złorzeczenie, należy odróżnić od przekleństwa. Złorzeczą wszyscy, bez względu na rasę i płeć, status społeczny oraz świadomość – natura ludzka ma to głęboko zakodowane.
Złorzeczenie made in Poland
W Polsce złorzeczy się bezpośrednio, za pośrednictwem telewizji publicznej np. na Donalda Tuska. W Irlandii i Anglii, ludzie obmawiają zza pleców i złorzeczą po cichu.
Polski model złorzeczenia jest szczególnie niebezpieczny. Popiera go 30% społeczeństwa, zatem mamy do czynienia ze sprawowaniem publicznego rytuału magicznego, na wzór dawnych Słowian, Hetytów czy Egipcjan. I to w TVP.
Jak wygląda złorzeczenie po polsku w TVP
Siła złorzeczenia
Można być z kimś blisko i mu złorzeczyć, przejawiając zazdrosne odruchy i pragnąc jego szczęścia lub nieszczęścia, obwiniając za brak własnej radości. Nerwowi i wrzeszczący ludzie – to ofiary samych siebie. Zaczyna być źle, gdy do gry wchodzi celowa próba uśmiercenia przeciwnika. Przekleństwo ma charakter rytualny, wiąże się z przywołaniem określonych sił.
Co zrobić, gdy ludzie życzą źle innym? Przede wszystkim nie reagować. Bierność to najlepsza broń. Drugą jest wiedza. Przywołamy parę istotnych faktów.
Czym jest złorzeczenie według Kościoła Katolickiego
Biblijny rodowód złorzeczenia
Ze złorzeczeniem spotykamy się w Biblii. Stwórca nauczył człowieka złorzeczenia i jest to niezaprzeczalne i widoczne w tekstach biblijnych.
[…] „Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławić będą, a tym, którzy tobie będą złorzeczyli, i Ja będę złorzeczył. Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi”. […] Rdz 12,3
Stwórca stoi za złorzeczeniem. Religijnie rzecz biorąc, ma ono dużą moc i siłę sprawczą, którą człowiek musi wyzwolić.
Złorzeczenie – słowo zapewniające zły los
Najczęstsza motywacja do rzucenia klątwy
Współczesność złorzeczenia
Obecnie złorzeczą wszyscy, jak świat długi i szeroki. Ludzie, to doskonali aktorzy. Lepiej jest powiedzieć komuś coś w oczy niż złorzeczyć za plecami. Nie znosimy, gdy mówi się nam coś w oczy.
Prawdziwe człowieczeństwo jest skryte, gdzieś głęboko w nas i boi się wyjść na wierzch, aby nie zostało brutalnie przetrącone. Nie ma nic za darmo – co nie oznacza wcale – że nie istnieją ludzie dobrzy. Istnieją, ale też złorzeczą innym ludziom. Szczególnie tym, którzy gorszą obraz człowieka.
Nagle, nam się nie wiedzie – złorzeczenie
Nie wszyscy nas przeklną – to pewne. Wielu ludzi, życzy od razu śmierci czy wręcz choroby. Czasem, nie wiedzie się nam w życiu. Wyczuwamy chłód od kogoś nieznajomego i zaczynamy się zastanawiać, czy dana osoba nie jest źródłem naszego problemu. Może tak być – co jest niezaprzeczalne. Prawdopodobnie spotkaliśmy energetycznego wampira. Wyjątkowo niebezpieczny okaz.
Sugestia to obrzydliwa broń – na niej żeruje łapczywa doktryna religijna człowieka
Ochroną przed złorzeczeniem jest silna osobowość i pewność tego, co się chce. Nie wolno sugerować się innymi, gdyż ludzie często urzeczywistniają własną fobię i wciągają innych w prywatne gierki, prowadząc batalię w realnym życiu. Jeżeli pozwolimy sobie na to, nie będzie potrzebne już żadne przekleństwo.
Destrukcja w człowieku – złorzeczenie
Przez wieki, straszono różnymi czarami i gusłami, przypisując Stwórcy siłę złorzeczenia. Dlatego, nie wierzmy we wszystko, co nam się wmawia. Religie propagują strach, aby osiągać materialną korzyść kapłanów.
Rytuał inspiracją do zrozumienia świata
Wiara to jedyny system absurdu
Odpędzajmy złych ludzi, przed którymi ostrzega nas nasze „trzecie oko”, mówiąc od serca – odejdź! Problemy same znikną.
Zaakceptujmy jedno – jesteśmy zwierzętami – udającymi i praktykującymi fobie. Zatem, zmiana – bo warto. Nie złorzeczmy i nie przeklinajmy – słowa bolą i mogą kosztować. Zmieńmy lepiej coś, zaczynając od siebie. I pamiętajmy, karma wraca. Zastawiając pułapkę, trzeba pomyśleć i dobrze zastanowić się, czy samemu się w nią nie wpadnie.
