Walka o koryto, to szósty rozdział satyry Wiocha. Powieść jebitna. W tej części autor zabiera nas w podróż do Magdalenki, a następnie ukazuje jak rozpowszechniał się układ zawarty u tej panny. Widzimy trudną historię prowincji aż wreszcie, docieramy do samego centrum, w którym narodził się kaczyzm.
Perypetie ludu pod okupacją zawistnej hordy z Europy to drugi rodział krótkiej small – satyry Wiocha. Powieść jebitna. Traktuje tym razem o ważnym aspekcie ludu Polgaru. Mowa o czarownikach, którzy wbrew Krystusa działali, nieprawość głosząc, nie podejmowali się równości społecznej.
Wiara okrutna jest, gdy fałszywych podszeptów człowiek słucha, a interes kapłanów góruje nad modlitwą…
Na arenę dziejów wkracza lud Polgarów, to pierwszy rozdział bardzo krótkiej satyry pt. Wiocha. Powieść jebitna. Poniżej, zaprezentowany w całości, najgorszy gniot i blamaż jaki kiedykolwiek uczyniono i napisano oraz podpięto pod kategorię “satyra”, mówiąc o tym, że to przejaw twórczości artystycznej. Fragment owy, przywołuje historię rodu Jarosława Kaczkoduka ps. “Kaczykuper”, który wywodzi go od…
Wstępy bywają z natury nudne i karkołomne, opiewają wypociny autora, które szpecą późniejsze dzieło. Niestety, dobrze jest przeczytać te kilka linijek, aby wiedzieć, o co autorowi chodziło, gdyby tekst nagle okazał się niezrozumiały.
Wiocha. Powieść jebitna, to tytuł czegoś, co nazwałbym satyrą albo określił groteską życia codziennego. Książka wyszła po raz pierwszy w 2015 r. pod tytułem Prowincja pełna wiochy. Powieść jebitna. Otrzymujecie Państwo, drugie wydanie dzieła, poprawione i zmienione. Obecna książka niewiele różni się od pierwowzoru; poza tym, że jest odrobinę doskonalsza.
