Cymbały w Biblii na podstawie przypisu
Wyraz cymbały może oznaczać „przywołanie” lub „wyszydzenie”. W Biblii, gra na cymbałach wzmacniała chwałę Pana. Stanowiły instrument perkusyjny. Cymbały wykorzystywano przy wodopojach – por. Sdz 5,11. O zastosowaniu cymbałów, także w: 1 Sm 18,6; 2 Sm 6,5; 1 Krn 13,8; 1 Krn 15,28; Ezd 3,10; Jdt 16,1. Instrumenty używane przez Żydów, były podobne – z nazwy oraz wyglądu – do tych z Ugarit w IV tys. p.n.e. Wykorzystywane były do przywoływania i chwalenia bóstwa. Skłaniały bogów do ujawnienia się. Nadawały też rytm maszerującemu wojsku.
Cymbały jako instrument
Cymbały stanowiły instrument z brązu, stosowany jako perkusja. Problemem jest to, że nie jest znana do dziś ich wielkość – por. 1 Krn 15,19. Cymbały są „brzmiące” – por. 1 Krn 15,16 oraz „dźwięczące” – por. 1 Krn 16,5.
Istniały dwa rodzaje cymbałów. Pierwszy, zbudowany z dwóch metalowych talerzy, którymi grający, rytmicznie uderzał o własne ciało. Drugi rodzaj w kształcie pucharów – w jeden, nieruchomy, uderzano drugim, wydobywając dźwięk.
Dźwięki cymbałów, mogły symbolizować uderzenie gromów lub zapowiadać rozpoczęcie procesji.
Przechowywanie cymbałów
Cymbały były przechowywane wraz z innymi instrumentami „towarzyszącymi pieśni Bożej”, służącymi obrzędom kultowym – por. 1 Krn 16,42. Domowi Bożemu posługuje się na cymbałach – por. 1 Krn 25,6. Śpiewający i grający na cymbałach, ubrani byli w bisior. Stali na wschód od ołtarza – por. 2 Krn 5,12. W bisior – wg wierzeń Żydów, ubrani są aniołowie, którzy noszą szaty z bisioru. Był to materiał, z którego szyto ubiór kapłana. W czasach starożytnego Izraela, sprowadzany z Egiptu jako towar luksusowy. Bisior pozwalano nosić lewitom, grającym na instrumentach.
Chwalony majestat
Grający na cymbałach, chwalili majestat Pana, mówiąc że jest Wielki i na wieki Jego łaska. W tym czasie, świątynia napełniała się obłokiem chwały pańskiej, a kapłani musieli ją opuścić (przywołanie bóstwa) – por. 2 Krn 5, 13-14.
W domu Pańskim, pozostawieni byli lewici z cymbałami, harfami i cytrami, wg polecenia Dawida i Gada oraz proroka Natana – por. 2 Krn 29,25.
Mury, procesje i gra na cymbałach
Mury w Jerozolimie, poświęcono grając na cymbałach – por. Ne 12,27.
Po zbezczeszczeniu, następowała gra na cymbałach, które wyznaczały nowe poświęcenie danego miejsca – por. 1 Mch 4,54.
Po zażegnaniu niebezpieczeństwa i pokonaniu wroga, grano na cymbałach – por. 1 Mch 13,51.
Procesje związane z wykorzystywaniem cymbałów w Izraelu, zbliżone były do tych, które organizowano w Egipcie. Opis w 1 Krn 15, 16-22.
Psalm 150 mówi wręcz o chwaleniu Pana za pomocą cymbałów […] „Chwalcie Go na dźwięcznych cymbałach, chwalcie Go na cymbałach brzęczących” […] Ps 150,5. Cymbały mogą też być „triumfalne” lub „aklamacyjne” – por. Lb 10,5 i Ps 33,3.
Biblijny motyw
„Cymbał brzmiący”, to motyw znany z Hymnu do miłości, autorstwa apostoła Pawła. Utwór ten, wyraża dobitnie całą ideę chrześcijaństwa. „Cymbał brzmiący” to hałaśliwy dźwięk, który zagłusza każdą mowę, ale bez miłości, stanowi nic nieznaczące brzmienie.
Fragment przypisu do tekstu z książki Pierwsza wojna w niebie: Dziedzictwo
Polecam
Żydzi kłamią i mordują Mojżesza
Lucyfer – blask zmienia się w proch
